Αυτή η λειτουργία στα Φύλλα Google κάνει το Excel να φαίνεται ακόμη πιο παλιό.

Το Excel είναι το πιο ισχυρό λογισμικό υπολογιστικών φύλλων εδώ και δεκαετίες. Είναι το προτιμώμενο εργαλείο για αναλυτές δεδομένων, λογιστές και όποιον θέλει να αισθάνεται ότι έχει τον έλεγχο των γραμμών και των στηλών.

Τα Φύλλα Google πάντα έμοιαζαν με τον ελαφρύ ξάδερφό τους. Αλλά τώρα τα Φύλλα έχουν ένα κόλπο που το Excel δεν έχει, και όχι μόνο ισοπεδώνουν τους όρους ανταγωνισμού, αλλά ανατρέπουν και τα δεδομένα. Αυτή η επαναστατική λειτουργία καθιστά τα Υπολογιστικά Φύλλα Google μια ελκυστική επιλογή για επαγγελματίες που αναζητούν σύγχρονες και ευέλικτες λύσεις υπολογιστικών φύλλων.

Ένας εντελώς νέος τύπος συνάρτησης: AI()

Η τελευταία προσθήκη της Google είναι μια λειτουργία που ονομάζεται ΟΛΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ(). Ναι, είναι μια ακόμη λειτουργία που υποστηρίζεται από τεχνητή νοημοσύνη. Ξέρω ότι όλοι θέλουν πλέον να βάλουν «τεχνητή νοημοσύνη» σε κάθε εφαρμογή. Αλλά έχουμε ξεπεράσει την εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης για χάρη της Τεχνητής Νοημοσύνης. Μέχρι το 2025, οποιαδήποτε νέα λειτουργία που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη πρέπει να αποδείξει την αξία της ή να καταργηθεί.

Η συνάρτηση AI() στα Φύλλα Google αποδεικνύει την αξία της και με το παραπάνω. Σε αντίθεση με την ανομοιογενή ενσωμάτωση Gemini που εξέτασα πέρυσι, όπου μπορούσατε να καλέσετε μια πλαϊνή μπάρα συνομιλίας για να βοηθήσετε στη διαμόρφωση τύπων, η AI() δεν είναι βοηθός: Είναι η ίδια φόρμουλα..

Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η συνάρτηση =AI() είναι διαθέσιμη μόνο μέσω του Google Workspace Labs και μόνο εάν η γλώσσα του Λογαριασμού σας Google έχει οριστεί στα Αγγλικά.

Η σύνταξη είναι παραπλανητικά απλή:

=AI("prompt", [range])

Πληκτρολογείτε μια προτροπή, επιλέγετε μια περιοχή δεδομένων και πατάτε Enter. Η Τεχνητή Νοημοσύνη παραλείπει εντελώς τον τύπο και σας δίνει απευθείας την έξοδο. Στο παρασκήνιο, η Google δρομολογεί το αίτημά σας στο μοντέλο Gemini και αφήνει τις βιβλιοθήκες Python να χειριστούν τη δύσκολη δουλειά. Δεν γράφετε έναν τύπο πολλαπλών λειτουργιών. Εσύ γράφεις ό,τι θέλεις και τα Υπολογιστικά Φύλλα κάνουν τα υπόλοιπα. Αυτή η λειτουργία αξιοποιεί τη δύναμη μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης όπως το Gemini για την ανάλυση δεδομένων και την παροχή προηγμένων πληροφοριών.

Υπάρχουν δύο πλεονεκτήματα στο να είναι αυτό μια λειτουργία και όχι ένα χαρακτηριστικό: Πρώτον, περιορίζοντας την προσοχή της Τεχνητής Νοημοσύνης σε έναν συγκεκριμένο τομέα, εσείς Μειώνει τα σφάλματα τεχνητής νοημοσύνης. Δεύτερον, επειδή η AI() είναι μια πραγματική συνάρτηση υπολογιστικού φύλλου, λειτουργεί καλά με την Αυτόματη Συμπλήρωση, το FlashFill και όλες τις άλλες ευκολίες των Φύλλων.

Επιτρέψτε μου να εξηγήσω ακριβώς τι σημαίνει αυτό με μερικά παραδείγματα.

Παράδειγμα 1: Μετατροπή κειμένου σε πεζά-κεφαλαία πρότασης

Το Excel μπορεί να μετατρέψει κείμενο σε κεφαλαία, πεζά ή κυρίως γράμματα.. Αλλά δεν μπορεί να μετατρέψει το κείμενο σε πεζά-κεφαλαία. Τα Υπολογιστικά Φύλλα Google δεν είχαν ούτε εγγενή συνάρτηση για αυτό. Στο Excel (ή στα Υπολογιστικά Φύλλα), η λύση μοιάζει με αυτήν:

 =UPPER(LEFT(A2,1))&LOWER(RIGHT(A2,LEN(A2)-1))

Δεν είναι αδύνατο να το καταλάβεις, αλλά δεν είναι ούτε διαισθητικό. Αν δεν γνωρίζετε ήδη τον τύπο, θα πρέπει να τον αναζητήσετε ή να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να τον δημιουργήσετε. Ας δούμε τώρα τι συμβαίνει στα Φύλλα Google με την συνάρτηση =AI():

 =AI("Convert the text to sentence case", A2)

Κάντε κλικ στο εισάγετε Στη συνέχεια κάντε κλικ Δημιουργία και ΕισαγωγήΚαι τελειώσατε! Τέλος τα παιχνίδια μυαλού που προσπαθείτε να θυμηθείτε το PROPER ή το LOWER ή πώς να τα συνδυάσετε. Επειδή πρόκειται για τύπο, μπορείτε να τον συμπληρώσετε αυτόματα σε όλο το σύνολο δεδομένων σας όπως οποιαδήποτε άλλη συνάρτηση.

Επισυνάψτε την αξίωσή σας σε διπλά εισαγωγικά. Εάν χρειάζεται να συμπεριλάβετε εισαγωγικά στην αξίωσή σας, χρησιμοποιήστε μονά εισαγωγικά (').

Παράδειγμα 2: Εξαγωγή τομέων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

Ας υποθέσουμε ότι έχετε μια στήλη γεμάτη με διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και θέλετε να εξαγάγετε μόνο το τμήμα τομέα (όλα όσα ακολουθούν το σύμβολο @). Στο Excel, ο τύπος σας μπορεί να μοιάζει με αυτό:

 =MID(A2,FIND("@",A2)+1,LEN(A2)-FIND("@",A2))

Λειτουργεί καλά. Αλλά αναρωτηθείτε: Θα το θυμηθείτε γρήγορα; Ξέρει καν ο μέσος άνθρωπος από πού να ξεκινήσει; Ας δούμε τώρα τη μέθοδο =AI():

 =AI("Extract the domain from this email", A2)

Μόλις γλίτωσες 10 λεπτά και τουλάχιστον έναν πονοκέφαλο. Μπορεί να είναι επώδυνο αν υπερηφανεύεστε για τις δεξιότητές σας σε υπολογιστικά φύλλα, αλλά αναμφίβολα αποτελεί μια τεράστια ώθηση στην παραγωγικότητα.

Παράδειγμα 3: Ανάλυση Συναισθήματος

Εδώ είναι που τα πράγματα αρχίζουν πραγματικά να γίνονται ενδιαφέροντα. Όπως ανέφερα νωρίτερα, η συνάρτηση AI() δεν επιχειρεί να μεταγλωττίσει μια συλλογή από υπάρχουσες συναρτήσεις υπολογιστικού φύλλου. Αντίθετα, κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό.

Δεν περιορίζεστε σε ό,τι μπορούν να κάνουν οι συναρτήσεις του Excel ή των Υπολογιστικών Φύλλων Google. Αντίθετα, μπορείτε να έχετε πρόσβαση στο πλήρες δυναμικό ενός μεγάλου γλωσσικού μοντέλου. Αυτό ανοίγει δυνατότητες όπως η ταξινόμηση κειμένου, η εξαγωγή θεμάτων και η ανάλυση συναισθημάτων, ακριβώς μέσα στο υπολογιστικό σας φύλλο.

Ας υποθέσουμε ότι έχετε μια στήλη με σχόλια πελατών και θέλετε να προσθέσετε σε κάθε μία ετικέτα το συναίσθημά τους. Στο Excel, αυτό θα ήταν ένας εφιάλτης. Η μόνη σας ελπίδα είναι να κωδικοποιήσετε μια αναζήτηση τόσο για θετικές όσο και για αρνητικές λέξεις-κλειδιά και να ελπίζετε ότι η αντιστοίχιση είναι αρκετά καλή. Χρησιμοποιώντας την AI(), μπορείτε να γράψετε:

 =AI("Label the sentiment of this feedback as Positive, Negative or Neutral. Capitalize the label.", B2)

Μπορείτε ακόμη και να προχωρήσετε περισσότερο στη σειρά:

 =AI("Categorize the chief complaint as Delivery Time, Food Quality, Packaging, Wrong Order, or Price. Capitalize the first letter. If the sentiment is Positive, categorize it as None.", B2:C2)

Τώρα σειριοποιείτε την έξοδο από την πρώτη συνάρτηση AI() στη δεύτερη και κωδικοποιείτε τη λογική σε φυσική γλώσσα, όλα αυτά χωρίς να γράφετε τύπους ή να καταβάλλετε οποιαδήποτε χειροκίνητη προσπάθεια. Αν αυτό δεν ακούγεται σαν το μέλλον, τότε δεν ξέρω τι είναι.

...αλλά δεν είναι μαγεία

Φυσικά, η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι μαγεία. Ακόμα κάνει λάθη. Ακόμα κι αν οι πρώτες δώδεκα σειρές είναι απολύτως ακριβείς, η εικοστή πέμπτη σειρά μπορεί να είναι λανθασμένη.

Αν εισάγετε αυτήν την ελλιπή έξοδο σε μια δεύτερη ή τρίτη συνάρτηση AI(), όπως κάνατε στο προηγούμενο παράδειγμα, τα σφάλματα πολλαπλασιάζονται γρήγορα. Ένα ψευδώς «θετικό» αποτέλεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει στην ταξινόμηση του παραπόνου ως «τίποτα» και θα παραλείψετε ένα πραγματικό πρόβλημα στην ανάλυσή σας. Εδώ είναι που οι παραδοσιακές φόρμουλες εξακολουθούν να είναι ανώτερες – μόλις λειτουργήσουν, λειτουργούν σωστά.

Τεχνικά, η συνάρτηση AI() περιορίζει το εύρος της σε 200 κελιά ανά λειτουργία. Η αυτόματη συμπλήρωση εξακολουθεί να λειτουργεί, αλλά θα χρειαστεί να εφαρμόσετε ξανά τον τύπο σε εξαρτήματα εάν υπερβείτε αυτό το όριο. Η Google περιορίζει επίσης την καθημερινή σας χρήση. Δεν καθόρισαν ακριβή αριθμό, αλλά έφτασα στο όριο αφού το χρησιμοποίησα σε περίπου 500 σειρές.